Podania mówią także, że śmiercionośne robaki przyciąga kolor żółty. Pierwsze doniesienia o mongolskich robakach pojawiły się w 1926 roku. Według raportów opuszcza on piaski w czasie gorących dni czerwca i lipca, najczęściej po deszczu. Resztę roku hibernuje w niedostępnych kryjówkach. Po raz pierwszy ten tajemniczy gatunek opisany został w 1926 roku przez amerykańskiego paleontologa profesora Roya Chapmana Andrewsa w książce pt. "Na tropie starożytnego człowieka". Jednak nawet wówczas sam naukowiec nie był do końca przekonany, czy robak naprawdę istnieje. Przytacza w niej także historie opowiadane przez miejscowych, którzy mimo iż nigdy nie widzieli stworzenia, dokładnie i ze szczegółami opisują jego wygląd, a także przeprowadzane przez nie ataki. Inna historia mówi o małym chłopcu, który bawił się niedaleko domu żółtym plastikowym pudełkiem na zabawki. Nagle z piasku wynurzył się czerwony robak i wpełzł do pojemnika. Wiedziony ciekawością chłopiec dotknął jego ciała i zmarł na miejscu.
Uczestnicy spotkania wysłuchali również ciekawych opowieści o mongolskim robaku śmierci i Ałmasie. Mongolski robak śmierci, to stwór o długości do 1, 5 m podobny do olbrzymiego węża, który wychodzi jedynie po deszczu na zwilżone podłoże w okresie czerwiec-lipiec. Przez okres zimy oraz niskich temperatur zakopuje się w piasku i śpi. Charakteryzuje go wielka agresja oraz natychmiastowy atak na potencjalną ofiarę poprzez strzelanie jadem z dużych odległości. Ałmas to z kolei mongolski odpowiednik Yeti. Choć nikt nigdy nie widział ani robaka śmierci, ani Ałmasa miejscowi w stu procentach przekonani są o ich realności. Relacja z wyprawy połączona była z prezentacją zdjęć, regionalnych strojów ludowych oraz hełmu wojownika mongolskiego, miecza, figurek zwierząt rzeźbionych w rogu renifera, szamańskich kości do wróżenia, skórzanego bukłaka na wodę czy tabakierki w oryginalnym etui. Kończąc spotkanie Piotr Gogosz złożył podziękowania dla Edwarda Gieruta z firmy Jafar oraz Ryszarda Masteja z Centrum Zdrowia, którzy po raz kolejny wsparli wyprawę finansowo.
Wspólnie wykryjemy fałsz w Internecie. Wybierz interesujący Cię materiał i sprawdź czy to prawda czy fałsz według dociekliwych poszukiwaczy prawdy. Nie zapomnij wyrazić swojej opinii oraz dodać własny materiał do weryfikacji. Partnerzy Prawdafał dziękuje serwisowi za reklamę i poleca Wam granie w gry, które się tam znajdują. Nie zapomnijcie odwiedzić działu gry i zagrać w kilka ciekawych propozycji. Zabawę polecamy zacząć od popularnych gier. Dodane przez: Szmalec, w serwisie od 10 Sierpnia 2012 (17:41) Materiał znajduje się w poczekalni Opis: W artykule są informacje o niezidentyfikowanym robaku śmierci żyjącym na pustyni, wywnioskujcie czy to prawda czy fałsz:) Tagi: mognolia, pustynia, robak śmierci, śmierć, Aby zobaczyć cały artykuł kliknij w miniaturkę Statystyki powyższego artykułu: Prawda: 44% Głosów: 7 Fałsz: 56% 9
HISTORY May 25 at 6:00 AM Dom, którego nie zmiotło tornado. Krwawy deszcz. Piorun, który podąż... a za tobą… aż do domu. Na świecie występuje mnóstwo tajemniczych zjawisk pogodowych, których wciąż nie udaje się nam wyjaśnić. William Shatner podejmuje wyzwanie w programie NIEWYJAŚNIONE TAJEMNICE ŚWIATA - we wtorki o 21:00. 🌪 🌪 🌪 See More
1) Mongolian death worm mongolski: (1. 1) олгой-хорхой źródła: Źródło: " mierci&oldid=7276266 " Kategoria: polski (indeks) Ukryte kategorie: polski (indeks a tergo) Język polski - rzeczowniki Język polski - rzeczowniki rodzaju męskiego Język polski - rzeczowniki rodzaju męskozwierzęcego Język polski - frazy rzeczownikowe
Materiały zebrane przez czeskiego kryptozoologa wskazują na to, że czerwie występują w południowej i zachodniej części pustyni Gobi. Przez większość roku pozostają w hibernacji. Miejscowi twierdzą, że można je spotkać tylko w czerwcu i lipcu. Podają również, że gdy się poruszają, na piasku widać wyraźny ślad. Jeśli chodzi o sposoby uśmiercania ofiar przez robaka, wspomina się oplucie jadem lub porażeniem prądem elektrycznym. Ta cecha jest najdziwniejsza, bo wszystkie znane obecnie zwierzęta, wykorzystujące impuls energetyczny to organizmy żyjące w wodzie, która jest dobrym przewodnikiem elektryczności. Jeżeli robak śmierci rzeczywiście istnieje i zabija przez porażenie prądem, to najprawdopodobniej generuje elektryczność nie wewnątrz, ale na zewnątrz siebie, na przykład poprzez tarcie. Ostatnie ekspedycje w poszukiwaniu mongolskiego czerwia śmierci odbyły się w 2005, gdy poszukiwał go zoolog Richard Freeman oraz w 2009 roku, kiedy to czerwia próbował odnaleźć nowozelandzki dziennikarz, David Farrier.
Nie udało im się jednak odnaleźć śladów tego mitycznego stworzenia. Freeman stwierdził potem, że jego zdaniem czerw nie istnieje i powstał jedynie jako mongolska legenda. Jego zdaniem to co opisują ludzie może być gatunkiem gadów podobnym do stworzenia o nazwie amfisbaena. To ostatnie rzeczywiście przypomina dużego robaka i niekiedy mierzy ponad 60 centymetrów długości. Występuje jednak w Ameryce Południowej.